Endüstri temelli, kaynak temelli ve kurum temelli görüşlerin her biri stratejik yönetim literatüründe öncü bakış açılarıdır.
North'a (North, 1990, p. 3) göre kurumlar, bir toplumdaki oyunun kuralları veya daha resmi olarak, insan etkileşimini şekillendiren, insan tarafından tasarlanmış kısıtlamalar olarak tanımlanmaktadır. Kurum denince akla Türk Hava Kurumu gibi kurumlar gelmesin. Kurum kavramını daha iyi anlayabilmek adına daha basit örneklerle açıklayalım. Örneğin evlilik birlikte yaşamayı toplum içerisinde meşru zemine oturtan bir kurumdur. Çevrecilik de işletmelerin kararlarını etkileyen bir kurum halini almıştır.
Benzer şekilde, Scott (Scott, 1995, p. 33) kurumları “sosyal davranışa istikrar ve anlam kazandıran bilişsel, normatif ve düzenleyici yapılar ve faaliyetler" olarak tanımlamaktadır.
Sonuç olarak kurumlar, kuruluşlar için belirsizliği azaltmaya yardımcı olmaktadırlar. Kurumsal çerçevelerin firma davranışı üzerindeki etkisi göz önüne alındığında, firmaların yaptığı herhangi bir stratejik seçim, doğası gereği belirli bir kurumsal çerçevenin resmi ve gayri resmi kısıtlamalarından etkilenmektedir (North, 1990; Oliver, 1997).
Kurum temelli görüşün kuramsal hareket noktası, ülkeler arası kurumsal farklılıkların firmalar arasında ne gibi farklılıklara yol açtığını sorgulayan bakış açısıdır.
Peng, "farklı ülkelerdeki firmaların stratejileri neden farklılaşmaktadır?" sorusundan hareketle çeşitli firma stratejilerini (tedarikçi, girişimci, çeşitlendirme, büyüme) incelediği çalışması neticesinde kaynak temelli görüşle bütünleşik olarak kurum temelli görüşü öne sürmüştür.
Görüşün kavramsal olarak ortaya çıkışı Peng’in 2000’li yıllardaki çalışmalarına dayanmaktadır (Peng, 2002; Peng, 2000).
Peng ve arkadaşları, eleştirel bir yaklaşım sunarak, gelişmiş ülkelerde geliştirilen kuramların (kaynak ve endüstri temelli görüşler), gelişmekte olan ülkelerdeki bazı sorunları açıklamakta yetersiz kalmasını yeni görüş için gerekçe olarak göstermektedir.
Yazarlara göre gelişmekte olan ülkeler, gelişmiş ülkelerdeki gibi güçlü kurumsal yapılara sahip değildir. Bu durum bazı sorunların anlaşılması için sadece teknik çevreye odaklanmanın yetersiz olacağını, arka plandaki kurumsal çevreye de bakılması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır (Peng vd., 2008: 922)
Kurum temelli görüş, örgütler ve kurumlar arasındaki etkileşime odaklanarak, stratejik tercihin ve firma performansının bu etkileşimin bir sonucu olduğunu öne sürmektedir.
Özellikle bu fikir, bir yerde görüşün stratejik yönetim alanındaki konumunu belirginleştirmektedir.
Bu konuda Peng'in ilk çalışmalarındaki yaklaşımı oldukça açıklayıcıdır."...
«...gelişmiş ekonomilerdeki kurumsal çerçeve, firmaları belirli bir stratejiyi seçmeye itmekte ve diğerlerini seçmeyi kısıtlamaktadır (Peng ve Heath, 1996).»
Bugün örgütler ve kurumlar arasındaki ilişkinin öneminin fazlasıyla farkındayız. İşletme stratejisine ilişkin (geliştirilen) kurum temelli görüş, kurumsal çevreyi bağımsız bir değişken olarak ele alarak örgüt- (kurumsal) çevre arasındaki dinamik etkileşime odaklanmakta ve stratejik tercihleri bu etkileşimin bir sonucu olarak görmektedir. Stratejik tercihin, geleneksel strateji araştırmalarının öne sürdüğü gibi yalnızca endüstri koşullarının ve firmaya özgü kaynakların bir sonucu olmadığı, karar vericilerin karşı karşıya olduğu kurumsal çevrenin formel ve informel kısıtlarının "bir yansıması olduğu belirgindir...” (Peng, 2002: 253).»
Kurumsal çevrenin firmaların stratejik tercih ve performansları üzerindeki söz konusu etkisi; düzenleyici, normatif ve bilişsel faktörlerin kolaylaştırıcı- izin verici ya da engelleyici – kısıtlayıcı rolleri yoluyla gerçekleşmektedir (Ngo vd., 2016: 2912).
Nitekim kurumlar; çıkar, toplumsal mecburiyet ve kanıksanmış tutumlar dolayısıyla örgütleri, yasa ve düzenlemeler gibi formel ve kültür, norm ve gelenek gibi informel sınırlandırmalar çerçevesinde hareket etmeye zorlamaktadır (Maksimov vd., 2017: 855).
Kaynakça:
Ngo, V. D., Janssen, F., Leonidou, L. C. & Christodoulides, P., 2016. Domestic institutional attributes as drivers of export performance in an emerging and transition economy. Journal of Business Research, 69(8), pp. 2911-2922.
North, D. C., 1990. Institutions. institutional change and economic performance. Cambridge: MA: Harvard University Press.
Oliver, C., 1997. Sustainable competitive advantage: Combining institutional and resource-based views. Strategic Management Journal, Issue 18, p. 679–713.
Peng, M. W., 2001. The resource-based view and international business. Journal of Management, 27(6), pp. 803-829.
Peng, M. W., 2002. Towards an institution-based view of business strategy. Asia Pacific Journal of Management, 19(2), pp. 251-267.
Peng, M. W., 2003. Institutional transitions and strategic choices. Academy of Management Review, 28(2), pp. 275-296.
Peng, M. W., 2009. Global Strategy, (2nd ed.). Cincinnati: OH: South-Western.
Endüstri temelli görüş, strateji üzerine merkezi bir bakış açısıdır ve en yaygın olarak Porter (Porter, 1980) ile ilişkilendirilmektedir.
Görüş, bir endüstri içindeki koşulların, o endüstrideki firmaların strateji ve performansının belirleyicileri olarak önemini vurgulamaktadır (Peng, et al., 2008). Yani, rekabet avantajı elde etmede firmanın endüstri-pazar özelliklerinin yani dışsal özelliklerinin belirleyici olduğunu ifade etmektedir.
Rekabet avantajının elde edilmesi için organizasyonlar ilk olarak içinde bulundukları sektöre odaklanmalı, ardından sektörün yapısına yönelik örgütsel stratejiler geliştirmelidirler.
Bu yüzden bu teori dıştan içe doğru bakış açısı olarak da ifade edilmektedir.
Temel olarak bir firmanın bir sektördeki konumuyla ilgilenmekte ve doğru konumlandırmanın rekabet avantajı sağlayacağını savunmaktadır.
Bu anlamda Porter jenerik rekabet stratejileri çerçevesi geliştirmiştir. Bunu ilerleyen derslerde detayları ile ele almaktayız.
Bu çerçeveye göre firmalar sektörlerinin yapısal özelliklerine uygun stratejileri uyguladıklarında rekabet üstünlüğü sağlayabileceklerini belirtilmektedir.
Bu düşünce okulu, endüstri yapısının firmanın davranışını etkilediği ve bunun da yapı-davranış-performans paradigmasına dayalı bir düzeyde performansla sonuçlandığı fikrinden desteklenmektedir (Porter, 1980, 1983).
Kaynakça:
Porter, M., 1980. Competitive Strategy. Free Press: New York.
Porter, M. . E., 1979. The structure within industries and companies' performance. The review of economics and statistics, pp. 214-227.
Porter, M. E., 1983. Industrial organization and the evolution of concepts for strategic planning: The new learning. Managerial and Decision Economics,, 4(3), p. 172 –180.
Porter, M. E., 1985. Competitive Advantage. Free Press dü. New York: yazarı bilinmiyor
Kaynak Temelli Teori (Resource- Based View) stratejik yönetim literatürüne ilk kez Wernerfelt (1984) tarafından getirilmiştir. Üzerine birçok araştırma yapılmış olmasına rağmen ilk olarak Barney tarafından (1991) kapsamlı bir şekilde, teorik bir çerçeve içerisinde şekillendirilmiştir.
Bu teori rekabet avantajı elde etmede firma kaynaklarının özelliklerine odaklanmıştır. Kaynak, bir firmanın üstünlüğü ve zayıflığı olarak düşündüğü her şeyi ifade etmektedir. Örneğin; marka adı, organizasyon bünyesindeki teknoloji bilgisi, eğitimli işgücü istihdamı, makineler, sermaye vb. firma kaynağını içermektedir. Firma için kaynakların ve ürünlerin bir elmanın iki yarısı gibi olduğunu belirtilmektedir. Çoğu ürün birkaç kaynağa ihtiyaç duyar ve çoğu kaynak da birkaç üründe kullanılır (Wernerfelt, 1984: 171).
Sürdürülebilir rekabet avantajının, rekabetçi farklı bir kaynak oluşturulmasına ve iyi planlanan bir stratejide bunların konumlandırmasına dayanacağı ifade edilmektedir. Rekabet avantajını sağlayacak bu kaynağın örgütsel yetenekler olduğu ve örgütsel yeteneklerin değerli olması gerekmektedir. Örgütsel yeteneklerin değerli hale getirilmesi ise inovasyonla sağlanabilir.
Barney’e (1991) göre firmaların kaynak birikimleri arasındaki farklılıklar, firmaların performans farklılıklarını açıklamaktadır. Performans farklılıklarının nedenleri araştırılırken, fiziksel kaynaklardan ziyade fiziksel olmayan kaynaklara odaklanılmaktadır (Ray vd., 2004).
Kaynakça:
Barney, J. B., 1991. Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17(1), pp. 998-1020.
Wernerfelt, B., 1984. A resource-based view of the firm. Strategic. Management Journal, pp. 171-180.
Telif Hakkı © 2020 WWW - Tüm Hakları Saklıdır.
GoDaddy Web Sitesi Mimarı İmzalı
Web sitesi trafiğini analiz etmek ve web sitesi deneyiminizi optimize etmek amacıyla çerezler kullanıyoruz. Çerez kullanımımızı kabul ettiğinizde, verileriniz tüm diğer kullanıcı verileriyle birlikte derlenir.